4
سال بعد از آن زمانی که شیخ 70 ساله مازندارنی در صدد کنار هم نشاندن همه
رقبای سیاسی از راست و چپ در کنار یکدیگر و تبدیل رقابت ها به رفاقت ها با
تشکیل دولت وحدت ملی بود، حال یار و رفیق دیرین وی گویی با مشی اعتدال گونه
اش قدم در راهی نهاده است که سال ها قبل شیخ ناطق نوری و آیت الله هاشمی
از ضرورت تن دادن به آن سخن گفته بودند.
4
سال بعد از همان شبی که محمود احمدی نژاد در جریان مناظرات انتخاباتی
اتهاماتی را متوجه فرزندان شیخ ناطق نوری کرد، و روحانی بلندپایه اصولگرا
را به گوشه نشینی و عزلت نشینی چندین ساله فرستاد، این روزها بار دیگر
زمزمه‌های بازگشت نقش آفرین او به صحنه سیاست و دولت یازدهم بالا گرفته
است، چه آنکه در یک سو برخی خبرها حکایت از حضور موثر ناطق نوری در چینش
کابینه حسن روحانی دارد و در دیگر سو برخی گمانه ها نیز از بازگشت شیخ به
وزارت کشور در قامت یک وزیر خبر می دهند.
دولت وحدت ملی ناطق را روحانی عملیاتی می کند!
در
کشاکش انتخابات ریاست جمهوری و در روزهایی که یکی پس از دیگری کاندیداها
وارد صحنه رقابت می شدند صحبت از کهنه سیاستمداری بود که سال ها با دلخوری
از نامهربانی ها و تندوری های دولتی ها در لاک سکوت فرو رفته بود، روزهایی
که بسیاری بر این اعتقاد بودند هاشمی سالخورده دیگر توان به میدان رقابت
آمدن و پذیرفتن مسئولیت سنگین ریاست جمهوری را ندارد و در این میان از ناطق
نوری به عنوان گزینه اصلی آیت الله سخن می گفتند، امری که در چند روز
مانده به انتخابات 24 خرداد از سوی هاشمی رفسنجانی نیز مورد تایید قرار
گرفت و او از رایزنی هایش با شیخ نور برای کاندیداتوری خبر داد «نظر من
برای انتخابات یازدهم آقای ناطق نوری بود اما ایشان نپذیرفت و دکتر حسن
روحانی را پیشنهاد کرد و سپس من به همراه ایشان تصمیم گرفتیم به طور مشترک
به دکتر روحانی پیشنهاد کاندیداتوری بدهیم» تا اینگونه مذاکرات و تصمیم بین
شیخ نور و آیت الله نقش بی بدیلی در رسیدن حسن روحانی به مقام ریاست
جمهوری داشته باشد.
«ملت
بزرگ ایران این‌بار با تشخیص درست و درک جامع از شرایط حساس کشور، با پشت
کردن به دوران بی صداقتی و عوام‌فریبی و با این انتخاب هوشمندانه، عنان
مدیریت اجرایی کشور را به‌دست شخصیتی سپرده است که نماد اعتدال عقلایی،
اصلاح‌طلبی حقیقی و اصولگرایی واقعی گردیده است.»
«پاسخ
در خور به این اقبال و اعتماد کم‌نظیر ملت ایران، به معرض گزاردن نمایشی
شکوهمند از وحدت و یکپارچگی در سطح نخبگان سیاسی متعهد کشور از همه طیف‌ها و
سلایق برای تشکیل یک «دولت وحدت ملی» است که آرزوی همه دلسوزان بوده و هم
اینک به برکت این خواست عمومی و در سایه مشی اعتدالی حضرتعالی، امکان تحقق
یافته است.» این بخشی از پیام تبریک ناطق نوری به حسن روحانی بود، پیامی
که شیخ نور در ضمن آن به آرزوی دیرینه خود برای تشکیل دولتی متشکل از همه
نیروهای معتدل اصولگرا و اصلاح طلب تاکید کرده بود.
گویی
بعد از 4 سال دوری از سیاست شیخ بار دیگر در تکاپوی آن است که از منظر
بزرگ اصولگرایی، به ایفای نقش در سطح ملی بپردازد تا در کنار اصلاح‌طلبان و
با مرکزیت اصولگرایان معتدل یک دولت ملی با ریاست حسن روحانی را تشکیل
دهد. تلاش هایی که یادآور تلاش های شیخ در بحبوبه انتخابات ریاست جمهوری
دهم در سال‌های 84 و 88 است، آنجا که ناطق نوری که خود زمانی احمدی نژاد را
از استانداری ارومیه به شهرداری کلان شهر پایتخت رسانده بود با عهدشکنی او
در مقابل تصمیمات شورای هماهنگی نیروهای انقلاب در سال 84 مواجه شد، از
همین رو بود که ناطق در سال 87 تلاش هایی را برای خارج کردن قدرت از دست
احمدی نژاد آغاز کرد و در اندیشه هدایت انتخابات ریاست‌جمهوری به سوی یک
فرد معتدل، برای تشکیل «دولت ملی» بود او در نظر داشت که با جمعی از
اصولگرایان اصیل و اصلاح‌طلبان معتدل، لویی جرگه‌ای تشکیل دهد تا از آن
طریق انتخابات ریاست‌جمهوری سال 88 را مدیریت و آن را از وضعیتی که یک
جریان تندرو آن را به دست گرفته، خارج کند. تلاشی که در نهایت به نتیجه
نرسید و اصولگرایان در مقابل رقبای اصلاح طلب باز هم رای به محمود احمدی
نژاد دادند و 4 سال دولت دهم آنگونه شد که گذشت.
شیخ
گرچه 4 سال دوم ریاست جمهوری احمدی نژاد را در سکوت گذراند، گویی این
روزها اما با تکیه بر تجربیات سال ها سیاست ورزی در راس دستگاه های مهم
اجرایی و تقنینی و درس آموزی از هوشمندی های آیت الله هاشمی فارغ از رتق و
فتق امور دفتر بازرسی مقام معظم رهبری به نقش آفرینی در پشت صحنه دولت
یازدهم کوچ کرده است تا او نیز در قامت یک دولت ساز یا وزیر نقش آفرین
باشد، گرچه محتمل بودن اولین گزینه بیش از گزینه دوم می نماید و خبرها نیز
حکایت از آن دارد که ناطق با مشاوردت دادن به روحانی روزهایی است که به
سیاست بازگشته است.